having just returned from a 4-day trip to Chicago where I attended the BlogHer ’09 conference, an annual coming-together of women who blog, I want to sort my experiences into three categories: things That Exceeded My Expectations, things That met my Expectations, and things That Underwhelmed Me. here goes:
Things That Exceeded My Expectations
– Η συμπεριφορά μου. I expected a lot more awkwardness from myself, and a lot more moments of self-doubt when I introduced myself to people. less ability to smile at strangers. Instead, I was friendly and generous with the hugs. Go me.
– Οι άνθρωποι. I was a virgin to consummating online friendships and I made an effort to attach faces (and bodies) to some of the names I know from blogging and tweeting. I have known Alma and Lisa by means of email and blogs for three years; meeting them in person was my a lot of spectacular highlight. I am still smiling when I think about the time spent with each of them. And, I loved connecting with the chicks from Today’s Mama, Mayberry Mom, Amelia Sprout, BostonMamas’ Christine, Marie from Make and Takes, BabyCheapskate Angie, and mucho more. I certainly will gush a lot more about these if you ask me in person.
– awareness of our blog and book. I anticipated meeting fewer people who are familiar with Les Rookie Moms. Debbie from Mamanista was especially generous with sharing how our book inspired her, and Amy said that when people ask her “What do I DO on maternity leave?” she always says, “Read this book.” ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΑ!
– The method Party. I have been working part-time in the method office in San Francisco with their brand communication team. We thought of a small cocktail party at BlogHer that would allow some people against dirty to meet Rachel and Anna from method in a low-pressure drop-by suite setting. I was thrilled with the action and the party. bloggers heart method. Το ήξερες αυτό;
– The Swag. There’s no question that seeding product with bloggers is likely to spread word of mouth for that product. We have big mouths and like to use them to influence others. The number of companies who jumped on the opportunity to get their products in our fast-typing little hands was astounding. And, specifically, the team behind the Social Luxe party set up a mind-blowing collection of goodies for us to take home. If you’re not jealous, you must be.
– The Sheraton. very fast elevators, very comfortable bed linens, and a very generous water flow in the shower.
– real conversations with real people. I tend to judge whether or not I can be pals with someone based on how much make-up and hair product they are wearing (Very little is the acceptable amount), so I was attracted to some amazing chicks from Portland, Gina and Katherine. Danielle was the cutest pregnant person serving cheeseburgers. Tracey Clarke is like an old BlogHer pal at this point. I hung with Mike, sharing water and not dancing together at a party. Wild times. Susan Wagner shared her current work/life situation with us at a cocktail party and then later, at the airport debriefed on the whole conference. An unexpected pleasure at 7.30 am on a Sunday morning.
Things That met My Expectations
– My packing job. I had enough clothes, shoes, and accessories to wear each day, and not too lots of that I felt silly for over packing. I will award myself a travel merit badge because I haven’t accomplished this delicate balance too lots of times.
– The conference keynotes. terrific job with the jumbotrons, BlogHer, because we could really see the readers in the community keynote, which was a treat. The content was pretty good throughout. The community keynote featured inspiring writing, but frankly it went on too long. I think fifteen contributors would have been nice.
– a lot of of the panel sessions. I would like to see the bar raised higher for the both the panelists and moderators. several were not as prepared or professional as I expect them to be. I’ll echo Susan’s request that the moderator works harder to control the content and not let the talkative audience derail the subject at hand. I also want to voice Lynn’s idea that greater emphasis on writing would be a good direction for BlogHer. Ironic, isn’t it, that there is a session on search Engine Optimization, but not on What Makes a good blog Post? There is a session on brands and Bloggers, but not on good blogger Etiquette: Appreciating Your Readers.
– The shapewear. I wore a Yummie Tummie tank top, as an experiment. It was given to me by the creative girls collective in buy to allow me to be a brand ambassador for Yummie Tummie. (See, aren’t they clever?) This non-binding undergarment gave me a gentle squeeze around my torso that would have made my profile appear a tad slimmer than it really is had I been wearing a a lot more fitted top. The great thing is that the squeezy part goes down pretty low, holding in the loose skin my 82 weeks of (total) pregnancy has gifted me, and the very bottom of thiΤο S TOP TOP είναι υλικό T-shirt, οπότε αν ήθελα να φανεί στρώμα, είχα αυτή την επιλογή. (Εάν είστε ενθουσιασμένοι, επιτρέψτε μου να μοιραστώ έναν κωδικό έκπτωσης.)
Πράγματα που με μετέφεραν
– Συμβουλές του Tim Gunn. Είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον Tim Gunn, τον οποίο εκτιμώ πολύ. Ήταν γλυκιά, όπως εμφανίζεται στην τηλεόραση. Όταν τον ρώτησα για μια ιδέα για το blog μου για τη μόδα για τις μητέρες, συγκεκριμένα, “Τι πρέπει να είναι μέρος της στολή κάθε μαμάς;”, αναγνώρισε ότι οι μαμάδες χρειάζονται άνεση και την ικανότητα να είναι ευκίνητοι. “Εντάξει, το παίρνει”, σκέφτηκα, ελπίζοντας ότι θα το μετατρέψει σε μια διορατικότητα της μόδας, όπως οι γκέτες κάτω από ένα χιτώνα ή ένα φόρεμα ή μια εναλλακτική λύση για ιδρώτα που δεν θα αμβλύνει κανέναν. “Πλύνετε”, είπε. «Όλα πρέπει να πλένονται.» Ειλικρινά; Αυτό είναι ανεπιφύλακτο. Μαντέψτε ποιος χρηματοδότησε την εμφάνισή του; Θα κολλήσω απλώς με την πρώτη του λίστα ως το σημείο αναφοράς μου.
– το swag. Η εμμονή με το swag ήταν λίγο πάρα πολύ. Μέχρι το τέλος της 2ης ημέρας, έγινα με ακρόαση γι ‘αυτό. Στάθηκα στο ανελκυστήρα με μια ομάδα νέων bloggers, χέρια γεμάτα swag, μιλώντας για swag. Καθώς άκουσα τη συνομιλία τους, ήθελα να σταματήσει. Υπήρχε μια οικογένεια διακοπών στον ανελκυστήρα μαζί μας. Ήμουν αμήχανος από τη συζήτηση που σχετίζεται με το SWAG που έλαβε χώρα μπροστά σε αυτή τη γοητευτική οικογένεια. Ζήτησα από τη μητέρα αν σκέφτηκε ότι η κόρη της, περίπου πέντε ετών, θα ήθελε το ροζ boa που φορούσα γύρω από το λαιμό μου. Μου είπε ότι η κόρη της θα την αγαπούσε. Έδωσα μακριά το BOA και έφυγα από τον ανελκυστήρα, προσπαθώντας να αφαιρέσω αυτό το βρώμικο, ένοχο αίσθημα από το σώμα μου και να αποστασιοποιηθεί από την εκδήλωση.
-Η ικανότητά μου να κοιμηθώ μέσα. Αν και η διήμερη χρονική διαφορά και η έλλειψη καθηκόντων παιδικής μέριμνας πρέπει να με ενθάρρυναν να κοιμηθώ μέχρι τις 10 π.μ. κεντρική ζώνη ώρας, ήμουν ξύπνιος στις 6 π.μ. δύο από τις τρεις ημέρες και 7.30 π.μ. μια μέρα. Κάνετε τα μαθηματικά και αναρωτηθείτε γιατί δεν μπόρεσα να κοιμηθώ μετά τις 5.30 π.μ. στο ρολόι του σώματός μου. Δεν ξέρω, αλλά σαφώς αυτή ήταν μια χαμένη ευκαιρία να κοιμηθώ που δεν είναι δυνατό στο σπίτι μου.
-Μεσημεριανό γεύμα που χρηματοδοτείται από την Ragu. Τι μπορώ να πω? Είμαι και τα δύο σνομπ και ένα σνομπ συσκευασμένο σνομπ και το Ragu δεν είναι σύμφωνο με καμία από αυτές τις αθέμιτες προκαταλήψεις. Μήπως οι καρδιές και οι κοιλιές αυτών των bloghers με πολύ περισσότερους δημοκρατικούς ουρανίσκους έχουν κερδηθεί από τις εξαιρετικά μεγάλες μερίδες παρμεζάνα κοτόπουλου που παρασκευάζεται με ragu. Το επόμενο έτος, ας είναι το δικό του Newman, παρακαλώ.
Δίκαιη ή άδικη, αυτή είναι η κριτική μου για το blogher 09. και τώρα για τις εικόνες>